Jak długo trwa znieczulenie ogólne?
Znieczulenie ogólne trwa przez kilka godzin po zabiegu. Po ustąpieniu znieczulenia mogą wystąpić niepożądane efekty uboczne, takie jak zmęczenie. Jednak w przypadku najnowszych środków znieczulających efekt ten zanika całkowicie w ciągu kilku godzin. Niemniej jednak, może to nadal powodować problemy, takie jak utrata sprawności fizycznej i mniejsza rezerwa na powrót do zdrowia.
Etap 2 znieczulenia ogólnego
Najczęstszym zastosowaniem znieczulenia ogólnego jest zabieg chirurgiczny. Pacjent przechodzi całą procedurę bez świadomości lub jakiegokolwiek odczucia bólu. Ten rodzaj znieczulenia jest niezwykle niebezpieczny, ponieważ może powodować niekontrolowane ruchy, szybkie bicie serca, nieregularne oddychanie, a nawet zadławienie. W sporadycznych przypadkach ten rodzaj znieczulenia może być nawet śmiertelny.
Istnieją trzy główne etapy znieczulenia ogólnego. Pierwszy etap powoduje, że pacjent jest nieprzytomny. Drugi etap charakteryzuje się odzyskiwaniem przez pacjenta przytomności. U pacjenta występuje okres senności i utrzymującego się odrętwienia. Ponadto istnieje możliwość wystąpienia reakcji alergicznych na znieczulenie, co jest rzadkie, ale bardzo niebezpieczne.
Etap drugi znieczulenia ogólnego rozpoczyna się od podania leków przeciwbólowych. W tym etapie pacjent może być rozmowny i zaczyna odczuwać pewne działanie przeciwbólowe. Nie doszło jednak jeszcze do utraty przytomności. Jest to często określane jako etap „indukcji”. Pacjent może być w stanie mówić i oddychać w normalnym tempie, ale nie będzie przytomny. W razie potrzeby lekarz może wprowadzić drugi rodzaj leku, jeśli pacjent nie reaguje na pierwszy.
Częste działania niepożądane
Pacjenci często zgłaszają senność i nudności po znieczuleniu ogólnym, ale objawy te zwykle ustępują w ciągu kilku godzin. Niektóre osoby zgłaszają również ból gardła, co jest normalne i może być leczone przed zabiegiem. Pacjenci, u których w przeszłości występowały nudności lub wymioty, powinni przed operacją zażyć określone leki. U kilku osób mogą wystąpić poważne reakcje na znieczulenie ogólne, ale są one rzadkie. Zespół anestezjologiczny ściśle monitoruje parametry życiowe pacjenta i w razie potrzeby dysponuje lekami ratunkowymi.
Pacjenci mogą również doświadczyć dezorientacji lub problemów z pamięcią po znieczuleniu ogólnym. Choć może się to wydawać mało istotne, należy pamiętać, że znieczulenie ogólne wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i może powodować niewyraźne widzenie i zamglone myślenie. W rezultacie, ludzie nie powinni angażować się w niebezpieczne działania po uspokojeniu. Ponadto, osoby nie powinny prowadzić pojazdów ani wykonywać forsownych ćwiczeń podczas znieczulenia ogólnego.
Inne powszechne skutki uboczne znieczulenia ogólnego obejmują nudności i wymioty. Wystąpienie tych objawów jest bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent przeszedł długie zabiegi. Nudności i wymioty są jednak krótkotrwałe i można je kontrolować za pomocą leków. Pacjenci mogą również doświadczyć hipotermii, czyli uczucia zimna po przebudzeniu. Lekki spadek temperatury ciała jest powszechny podczas znieczulenia ogólnego, ale podejmowane są specjalne środki, aby zapobiec zbytniemu obniżeniu temperatury pacjenta.
Czas trwania znieczulenia
Istnieje wiele zmiennych, które wpływają na czas trwania znieczulenia ogólnego. Chociaż trudno jest określić dokładny czas trwania, niektóre badania sugerują, że rodzaj podanego znieczulenia i czas od indukcji do przyjęcia na oddział pooperacyjny są ważnymi czynnikami determinującymi całkowity czas ekspozycji. Badania te nie są jednak reprezentatywne dla ogólnokrajowych wzorców postępowania.
Na czas trwania znieczulenia ogólnego, oprócz innych czynników, ma wpływ wywiad dotyczący danego pacjenta. Osoby z przewlekłą chorobą układu krążenia, zwężeniem płuc, schyłkową chorobą płuc i zwężeniem aorty mogą odnieść korzyści z krótszego czasu trwania znieczulenia. Pacjenci z tymi schorzeniami powinni być oceniani przez lekarza przed poddaniem się procedurze znieczulenia ogólnego.
Czas trwania znieczulenia ogólnego jest również związany z ryzykiem upadków pooperacyjnych. W badaniu przeprowadzonym wśród pacjentów chirurgii ortopedycznej w warunkach szpitalnych stwierdzono, że im dłużej pacjent pozostawał w znieczuleniu ogólnym, tym większe było ryzyko upadków pooperacyjnych.
Stosowane anestetyki wziewne
Anestetyki wziewne są szeroko stosowane w dziedzinie znieczulenia ogólnego, a także wykorzystywane do sedacji w oddziale intensywnej terapii. Mają one szereg zalet, takich jak zdolność do wywoływania amnezji, rozluźniania mięśni szkieletowych, kontrolowania współczulnego układu nerwowego i wywoływania bronchodilatacji. Niektóre z tych środków są również stosowane w leczeniu opornego skurczu oskrzeli. Środki te niosą jednak ze sobą pewne ryzyko i muszą być podawane ostrożnie, aby uniknąć działań niepożądanych.
Do uzyskania pełnego efektu znieczulającego wymagane jest minimalne stężenie pęcherzykowe (MAC) wziewnego środka znieczulającego. Dawka 1,0 MAC jest zwykle stosowana do uzyskania poziomu znieczulenia u większości pacjentów. Jednak wielu lekarzy stosuje dawki wyższe niż ten próg, aby zapobiec wycofaniu się po znieczuleniu, np. 0,4 do 0,5 MAC. Chociaż wycofanie po znieczuleniu jest bardzo rzadkie, zostało udokumentowane w niektórych badaniach.
Wziewne środki znieczulające są w dużej mierze podobne pod względem mechanizmów działania. Leki te wpływają na OUN w dwojaki sposób: poprzez hamowanie aktywności neuronów eferentnych rdzenia oraz poprzez tłumienie odpowiedzi ruchowej na ból. Efekt ten zależy od zdolności anestetyku do osiągnięcia terapeutycznych stężeń tkankowych w OUN. Stężenie pęcherzykowe stanowi równowagę w OUN.
Podobne tematy
