Czy znieczulenie miejscowe boli?
Kiedy poddajesz się zabiegowi, który wykorzystuje znieczulenie miejscowe, powinieneś wiedzieć, że jest to tymczasowy środek uśmierzający ból. Znieczulenie zwykle ustępuje po około godzinie, ale przez kilka godzin może być odczuwalne odrętwienie. Może również wystąpić uczucie mrowienia lub drgania. Efekty te są tymczasowe i nie powinny powodować obrażeń. Środki znieczulenia miejscowego dostępne bez recepty mogą również powodować szczypanie, dlatego należy przestrzegać zaleceń podanych na etykiecie. Należy jednak uważać, aby nie przedawkować – substancje zawarte w środku znieczulającym mogą być toksyczne, jeśli zostaną wchłonięte przez skórę.
Działania niepożądane
Pomimo powszechnego stosowania, znieczulenie miejscowe wiąże się z szeregiem działań niepożądanych. Częstą reakcją jest drżenie rąk i bicie serca, które jednak powinno ustąpić w ciągu kilku minut. Niektórzy pacjenci zgłaszają uczucie ogromnego zmęczenia po znieczuleniu miejscowym, choć nie występuje ono u większości pacjentów. Inne działania niepożądane obejmują powikłania kardiologiczne i neurologiczne oraz reakcje alergiczne. Oprócz nich pacjenci mogą również doznać urazu igły lub rozwinąć zakażenie.
Znieczulenie miejscowe jest zwykle stosowane do drobnych zabiegów, takich jak biopsja skóry czy wypełnianie ubytków. Lek znieczulający jest nakładany na skórę lub wstrzykiwany bezpośrednio w leczony obszar. W niektórych przypadkach do osiągnięcia pożądanego poziomu znieczulenia może być konieczne wykonanie wielu małych zastrzyków. Obszar powinien być całkowicie zdrętwiały po kilku minutach, ale jeśli uczucie mrowienia pozostaje, może być konieczne więcej zastrzyków.
W rzadkich przypadkach znieczulenie miejscowe może być stosowane w celu zapobiegania bólowi po poważnych zabiegach chirurgicznych, takich jak usunięcie implantu piersi. Może być również stosowane w przypadku prostych zabiegów rhinoplastyki. Znieczulenie miejscowe jest stosunkowo bezpieczne, jednak wiąże się z pewnymi efektami ubocznymi, takimi jak niewielkie zasinienia i obrzęki. Pacjenci mogą również odczuwać swędzenie i zaczerwienienie. Na szczęście niedawne wprowadzenie lidokainy, łagodniejszej wersji nowokainy, zmniejszyło ryzyko wystąpienia prawdziwych efektów ubocznych wywołujących alergię.
Efekty uboczne znieczulenia miejscowego są często łagodne i przejściowe. Mogą one jednak wpływać na jakość życia pacjenta. W jednym z badań stwierdzono, że najczęstszym działaniem niepożądanym było pooperacyjne porażenie czuciowe. W innym badaniu stwierdzono, że wysoki poziom lęku towarzyszył znieczuleniu. W tym samym badaniu częstość występowania tych działań niepożądanych była związana z płcią pacjenta i rodzajem zabiegu stomatologicznego.
Innym częstym działaniem niepożądanym związanym ze znieczuleniem miejscowym jest methemoglobinemia u noworodków. To działanie niepożądane nie występuje jednak tak często u dorosłych. U niemowląt przedawkowanie środków znieczulenia miejscowego może prowadzić do toksyczności ogólnoustrojowej, czyli potencjalnie zagrażającego życiu działania niepożądanego. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy środek znieczulenia miejscowego podawany jest przypadkową drogą wewnątrznaczyniową. Najczęstszym rodzajem działania niepożądanego znieczulenia miejscowego są objawy neurologiczne, szczególnie u dzieci. Niedojrzała bariera krew-mózg u niemowląt sprawia, że są one szczególnie narażone na toksyczność mózgową. W ciężkich przypadkach może to skutkować drgawkami typu grand mal i bezdechem.
Powikłania
Istnieje kilka powikłań, które mogą wystąpić przy stosowaniu środków znieczulenia miejscowego. Niektóre z tych powikłań są łagodne i odwracalne, inne wymagają natychmiastowego leczenia. Lekarz powinien dokładnie znać pacjenta i stosować najlepsze techniki, aby zminimalizować to ryzyko. Ważny jest również odpowiedni sprzęt i chłodna głowa. Ponadto lekarz powinien przestrzegać właściwego dawkowania i czasu trwania znieczulenia. Jednak żaden zabieg nie jest w 100% bezpieczny, a powikłania są zawsze możliwe.
Jednym z najczęstszych powikłań jest reakcja alergiczna na środek znieczulający miejscowo. Pacjent może doświadczyć reakcji alergicznej na lidokainę, która jest częstym składnikiem znieczulenia stomatologicznego. Innym częstym działaniem niepożądanym jest omdlenie wazowagalne, które może prowadzić do przejściowych nudności i omdlenia. Dokładny wywiad lekarski może pomóc w ustaleniu, czy pacjent jest uczulony na środki znieczulenia miejscowego.
Uszkodzenie nerwów może również wystąpić po zastosowaniu środka znieczulenia miejscowego. Może to być spowodowane przez samą igłę lub przez powikłania wtórne. Pacjent powinien zawsze zgłaszać każdy ostry ból podczas zabiegu. Jeśli ból jest silny, może to oznaczać krwiak lub zakażenie. Jednak większość przypadków ustępuje samoistnie w ciągu 8 tygodni bez leczenia.
Inne powikłania środków znieczulenia miejscowego obejmują toksyczność ogólnoustrojową. Na przykład ropiwakaina ma wysokie stężenie w osoczu, co oznacza, że lek jest w stanie dotrzeć do krążenia systemowego. To z kolei może skutkować poważnymi powikłaniami. ASRA opublikowało zalecenia praktyczne dotyczące toksyczności ogólnoustrojowej powodowanej przez środki znieczulenia miejscowego.
Środki znieczulające miejscowo są szeroko stosowane w chirurgii jamy ustnej i szczękowej, ale mogą powodować powikłania. Na szczęście większość tych powikłań jest niewielka, przejściowa i występuje rzadko. Powikłania związane ze znieczuleniem miejscowym to krwawienie, tworzenie się krwiaków, bielenie tkanek i porażenie twarzy. Istnieje również kilka mniej powszechnych, ale nietypowych powikłań.
Reakcja toksyczna na środki znieczulenia miejscowego może prowadzić do zatrzymania akcji serca. U osób dorosłych zdarza się to rzadko. Częściej jednak występuje u małych dzieci. Z reakcją toksyczną mamy do czynienia, gdy duże stężenie środka znieczulającego dociera do serca i ośrodkowego układu nerwowego. W takim przypadku może dojść do zatrzymania akcji serca i zatrzymania oddechu.
Czas trwania
W znieczuleniu miejscowym czas trwania efektu jest podyktowany ilością leku związanego z białkiem. Im większe wiązanie, tym dłuższe działanie leku. Na przykład stężenie bupiwakainy decyduje o czasie jej działania. Z kolei bupiwakaina, która jest wolna, będzie znacznie mniej skuteczna.
Środki znieczulające miejscowo działają poprzez blokowanie potencjałów czynnościowych, które przewodzą impulsy nerwowe w całym układzie nerwowym. Mogą być skuteczne w blokowaniu różnych rodzajów nerwów, w tym nerwów obwodowych. W zależności od stężenia i czasu trwania środka znieczulającego, mogą one wywołać paraliż ruchowy lub czuciowy. Jednakże, po usunięciu środka znieczulającego, nerw zaczyna ponownie funkcjonować.
Pacjenci mogą stosować środek odwracający, aby przedłużyć czas trwania znieczulenia miejscowego. Na przykład, jeśli pacjent potrzebuje kanału korzeniowego, można zastosować środek odwracający działanie znieczulenia miejscowego. W przypadku tego rodzaju znieczulenia miejscowego pacjent będzie zdrętwiały przez maksymalnie godzinę.
Ogólnie rzecz biorąc, preparat znieczulający miejscowo jest deponowany w miejscu wykonywania zabiegu. Działa on jako system depot i może mieć postać płynu lub cząsteczki. Jego wielkość decyduje o tym, jak dużo leku jest uwalniane z miejsca wstrzyknięcia. Większe rozmiary cząstek powodują wolniejsze uwalnianie leku.
Od początku lat 50. XX wieku opracowano kilka syntetycznych środków znieczulenia miejscowego. Dwa przykłady to bupiwakaina i prilokaina. Oba charakteryzują się doskonałą biokompatybilnością. Niemniej jednak ich wpływ na czas trwania znieczulenia miejscowego nie został w pełni określony. Możliwość dłuższego działania środków znieczulających skłoniła jednak do zastosowania systemów kontrolowanego uwalniania.
W badaniu dotyczącym skuteczności znieczulenia miejscowego zawierającego epinefrynę wykazano wyższy odsetek powodzeń i krótszy subiektywny początek działania niż w przypadku metody bez epinefryny. Stosowanie epinefryny zmniejsza szansę na toksyczność ogólnoustrojową, jednocześnie wydłużając czas trwania znieczulenia miejscowego.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne na znieczulenie miejscowe występują rzadko, ale ważne jest ich rozpoznanie w przypadku ich wystąpienia. Oprócz pokrzywki i wysypki, objawy mogą obejmować trudności w oddychaniu i tachykardię. Reakcje alergiczne są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, osób starszych i osób o słabszej masie mięśniowej.
Reakcje alergiczne na środki znieczulenia miejscowego mogą prowadzić do poważnych nagłych przypadków medycznych. Reakcje te mogą wystąpić podczas nawet drobnych zabiegów i wymagają natychmiastowej pomocy medycznej. Lekarz musi pozostać przy pacjencie w trakcie i po znieczuleniu, aby obserwować oznaki negatywnej reakcji. Pozwala to lekarzowi na podjęcie natychmiastowych środków zaradczych.
Pacjenci ze wstrząsem anafilaktycznym (reakcja alergiczna) na znieczulenie miejscowe powinni być natychmiast leczeni lekiem na bazie epinefryny. Wstrząs anafilaktyczny stanowi zagrożenie życia i wymaga natychmiastowego podania epinefryny. Alergia na środki znieczulające jest jednak niezwykle rzadka, dotyczy mniej niż jednego procenta populacji.
Reakcje alergiczne na znieczulenie miejscowe mogą być wynikiem reakcji autoimmunologicznej. Organizm reaguje wytwarzając odpowiedź zwaną limfokiną. Kiedy limfokiny są produkowane, organizm rozpoczyna kaskadę reakcji zapalnych. Reakcje te są często mylone z reakcjami alergicznymi. Jednak reakcje alergiczne na środki znieczulenia miejscowego mogą wystąpić zarówno bezpośrednio, jak i po podaniu.
W Chinach istnieje ośrodek medyczny specjalizujący się w alergii na środki znieczulające miejscowo. Zespół badawczy dokonał przeglądu dokumentacji medycznej pacjentów poddanych testom alergicznym z LA. Zebrali również informacje demograficzne i kliniczne od pacjentów. Dane te zostały przeanalizowane przy użyciu metody in vitro, testu aktywacji bazofilów oraz testów skórnych.
Podobne tematy
